Forum Online

Tu w nowej stronie świata
Odkrytej za siódmą półką bez marzeń
Zasiadam cichutko na brzegu
Wpatrując się w przepływ zdarzeń

Tu sobie próbuję wytłumaczyć
Dlaczego skrywam spojrzenie
I czekam na chwilę w bezdechu
Na czasu u wrót zatrzymienie

Tu z obrazów idoli i bogów
Zbieram pajęczynę uwikłań
by wypowiedzieć bez strachu
Kilka choćby zdań...

A ty który wpatrzony w ten sam ruczaj
Wiesz przed czym ucieka czas
Jedną mi prostą odpowiedź daj
Bym uwierzyła w nas

jeśli ci wczoraj
mój sentymentalizm
przeszkodził złowić
myśli sens
zatopiony
w oceanie
niech dziś koralowce
ukwiały
staną się lustra
ozdobą

a ja w źrenicach
łowić będę
realizm
zapas słów
ciężar nocy
balast dnia

Zanurkować w głębię jak kamień
ni tobie, ni mnie nie problem

jak szybować wśród kominów

ikar wie

pora wstać
nowy zacząć marsz

powtarzasz zaklęcie woli

pochylasz głowę by poderwać barki
by rozwinąć znów skrzydła
i polecieć nad żleb

a wzrok
co cel miał
wbija pamięć jej stóp
w deski ugniatane westchnieniem
trzepot skrzydeł
otula radością mydlanych baniek

siadasz
jeszcze wdech
myśl i
znów od nowa

pochylasz głowę
nad smutkiem
ciężar bezsennej nocy
dźwigasz
pierwszy krok

kir zamknięty w dłoni

dokąd iść
robić co
myśleć jak

otwórz dłoń
daj zapomnieć

wrzask czajnika dzień zrywa
w trzech łykach gorzkiej kawy tonie sen
wrósł w obrządek jogging z kundlem
wilgoć z pól stopami
wybiera termin
wizyty u kosmetyczki

w pierwszy piątek po wypłacie

spotkanie z porzuconymi lalkami
smoki i czarownice
stworzy krzyk odę ku mężnej postawie

na klucz królestwo
na półkę berło
na posłuchanie siebie czas i przyjaciół

kiedyś zadzwoni do ja
by przeprowadzić ewaluację
osobistego programu

piękny

dziękuję

portrecista


w kącie kawiarenki
na filiżance
rytm
znanej sobie tylko piosenki
ułożył ją dziś o świcie
gdy żegnał się z nocą nieprzespaną
jeszcze tylko łyk
i zapisze dedykację

jutro przed południem

narysuje nowy wizerunek
niedospanych snów

Potyczki ze słowem


Juwenilia

Jowialny Jang otwiera jesień jednorożców
Jin jajogłowa omawia językiem jidysz
Juweniliów jupiter oznacza jurysdykcję jaźni

pŁaczliwie z Ł
Złapać łut łaski
Łaknęłam łatwowierna

A łodzią złudzeń
Płynę w łupieżcy łzę

Łyżeczką złowiony
łomot serca

w służbie łapówkarza mój sen

czerwone

czerwony lakier nałożę na paznokcie
i szminką czerwoną posmaruję usta
szprotawo ustawię kolana a łokcie
zacisną na biuście i zacznie się de gusta

powita ten widok diabelski śmiech
i przeszyje do szpiku i dreszczem
wizji zawstydzenie a oddech
wstrzymam i spadnę deszczem

czerwonych warg na torsie znakami
i podkreślę je czerwonymi paznokciami

Żółty

Domu Spokojnego, Daj Im Panie!


na żółtym piasku rysunek dziecięcia
patykiem kontur domu
a w oknach stokrotki
zerwane na przykościelnym dziedzińcu

patyk schowany do kieszonki
kokardka jak rzeczka
przypięta na dwa kamyki
druga ponad domkiem

na złotym promieniu słońca
o wschodzie w sekundzie pierwszej
w kanarkowej sukience anioł

piór poszumem nad mgłą poranną
cichym szelestem mówi rzęs

sięga po ręce
a one drżą

bez tytułu we łzach (znów)

zdjąć żalu głębokiego ból
jednym pędzla delikatnym pociągnięciem
nie umiem

a wpatrzone w okienne ramy czekanie
nie ma w sobie nic z nadziei

jej siostra wypełnienia nie umierające nasze
siedzi cichutko na brzegu ławki
tym który pozostawiłeś niezamieszkany

farby zasychają bez skargi

Pięknie piszesz Kingo-pozdrawiam

dzięki, nie zawstydzajcie mnie tymi pochwałami - piszcie wiersze

dziura

w dziurawych skarpetach
jest miejsce na ciepło
i na marzeń drobinę
oczek siedemnaście

jest kącik zwierzeń
i dolina radości

jest utęsknień wszywanie
odmiennym kolorem
i radość wkładania
o zimnym poranku

w dziurawym sercu
jest
dziura