Przemyslenia Krzysia 7

[krzycho88]

Przyjaźń ?

Czy przyjaźń
Czy oddanie
Zmarznięty śnieg
Otwarta tafla lodu
Głębia
Raczej nie liczy
Się do brodu
Na krawędzi
Dziecko uczepione
Niedaleko
Ludzie zagapione
Widzę
W Twych
Oczach przerażenie
Podam
Ci
Rękę
Ale
Czy spełni się
Twoje marzenie
Życie
Często nas
Zaskakuje
Ale nie każdy
Nam pomoże
Nie każdy uratuje.
KF

[krzycho88]

Spojrzenie.

Patrzysz
Aby wgłębić
Się w otoczenie

Zobaczyć możesz
Nowe
Marzenie

Wzrok przypadkowo
Spotkał
Spojrzenie

Na moment
Ogarnia cię
Oniemienie

Nie wiesz co zrobić
Tak piękne
Oczy

Świat tak
Spokojny
Cię zauroczył

Myślisz
I marzysz
Coś zrobić trzeba

Trudno
Gdy bliska
Droga do Nieba

KF

[krzycho88]

Wiosna?

Ziemia czarną skibą
Do słońca zwrócona
Czeka na siew
Którym ma być zasilona

Wszystko z wiosną
Budzi się do życia
Przyroda na nowo
Gotowa jest do odkrycia

Wszystko
Dąży do radości
Dlaczego w tym czasie
Ojcze
Chcesz odejść
Zostawić nas w smutku
W żałości

Miłość którą
Głosisz swym życiem
Swym cierpieniem
Zostanie pięknym marzeniem

Przecież Tobie
Wszystko zawierzamy
Wiemy że zawsze Jesteś
I Będziesz tu z nami

Kwiat miłości
W Świecie
Przez Ciebie posiany
Zbierany będzie wiekami

Jesteśmy dumni
Z Twojej Miłości
Która ukazuje
Nam życie
Wielkich wartości

KF

[krzycho88]

Ojciec.

Wyciągnięte ręce
Zapłakane oczy
Wystarczy dotyk
By otrzymać pomocy

Ten uśmiech
Twoje łzy osuszy
Kamienne serce
Ta miłość poruszy

Dobroć
Tak skrzętnie szukana
W jego osobie
Jest nam oddana

Czy jej teraz
Zabraknie
Zależy od Ciebie
On Ci jej doda
Toć teraz jest w niebie

Miłość o której mówił
To nie wyuzdanie
Po prostu
To szczere kochanie

Nie płacz że odszedł
Naukę zostawił
Byś ludzi kochał
I przez to się zbawił

Miłość do Świata
To coś ważnego
Gdy go kochasz
Kochasz Najwyższego

KF

[krzycho88]

Wiosna

Może smutek
Rozpościera się dookoła
Wiosna to jednak
Radosna pora

Wody
Z łąk schodzą
Zieleń
Traw odkrywają

Drzewa
Chociaż
Jeszcze nagie
Pąkami się pokrywają

Ludzie odchodzą
Zostawiają
Cudne
Wspomnienia

Żyjmy
Z nadzieją
Zbyt dużo
Dziś do stracenia.

Gdy patrzysz
Na drzewa
Które ramiona
Na wiosnę otwierają

W ten wiosenny
Dzień smutny
Ojca
Ci przypominają

To wspomnienie miłości
Pracy bez granic
Oddania i poświęcenia
Ot tak po prostu za nic

Cóż możesz zrobić
Jak się zachować?
Jego miłość i oddanie
Wiernie naśladować

KF

[krzycho88]

Jesteśmy narodem
Stworzonym
Do walki
Do obrony

Krwią
Naszą
Świat został
Przesączony

Krzywda
W tym kraju
Chodzi prostymi
Drogami

Dlaczego los
Tak źle
Obchodzi się
Z nami

Trudno z losem
Się godzić
Ale od Ojców
Umiemy z tym chodzić

Powiesz:
Dziwnym
Jesteśmy
Narodem

Gorycz?
Słodzimy
Po prostu
Miodem

Ten miód
To serce
Podane
Na dłoni

Ono każdy
Smutek
Potrafi
Odgonić

Wielka
W Słowianinie
Jest
Dusza

Ona
Krzywdą
Drugiego
Mocno się wzrusza

Niech Cię nie dziwi
Wielkie zdarzenie
Wielkie miłosne
Przeistoczenie

Twórcą którego
Jest Człowiek w Bieli
Swoją wielkością
Też nas ośmielił

Los cierpienia
Mu nie żałował
Ale w sercu miłość
Wielką zachował

Poniósł ją
Do ludzi
By dobrym słowem
Bastiony burzyć

Podniósł
W Świecie
Godność
Człowieka

Rozlała się
Miłość
Jak wielka
Rzeka

Cierpień na co dzień
Bez miary mamy
Są jednak niczym
Gdy Świat kochamy

KF

[krzycho88]

Odejście

Odszedłeś Ojcze
Polaku
Z padołu cierpienia.
Cierpienia,
Które
W miłość się zmienia
Polska biedna
Najpiękniejszy kwiat
Światu dała
Który wielbi
Ziemia nasza cała
Odszedłeś do Tego
Który piękność
Świata stworzył
Który przez Jezusa
Drogę do siebie otworzył
Ty nam
Na nowo
Drogę do Niego pokazałaś
Jak Jezus
Ludzi wszystkich
Kochałeś
Dobrze może
Że spocząłeś
W Włoskiej Ziemi
Ziemi, która czerwienią
Maków się mieni
Krwią naszą zroszona
Została Twą Wielkością
Teraz uświęcona

K.F.

[krzycho88]

Refleksje

Wspomnienia to miła sprawa
Zamykasz oczy
Wraca
Rzym
Wenecja
A może
Warszawa

Ludzie
Tez łatwo wracają
Wspaniałe myśli
Żywe się stają
Możesz zobaczyć
Osobę
Stojącą
W oknie
I dziecko
Bawiące się
Radośnie

Ktoś
Cię pocieszył
Dodał otuchy
A może sercem
Swym cię poruszył

Wracają piękne marzenia
Noce tajemne
I uniesienia

Gdy tak rozkosznie
Mrużysz swe oczy
I tajemnica
Też Cię zaskoczy

W myślach
Ludzie wracają
Często marzenia
Się i ziszczają

Przychodzą refleksje
Może spóźnione
Dlaczego poszedłeś
Gdzieś w dziwną
Stronę

Miast szukać
Rady w mądrości
Pławiłeś się
Tylko w próżności.

KF.

[krzycho88]

Ulotność

Piękne Imię
Ma pewna dziewczyna
Usta czerwone
Jak dojrzała malina

Piękny uśmiech
Się na nich maluje
Serce miłego
Próżno wciąż oczekuje

Czas biegnie szybko
Mija życiowa szkoła
Kiedy wreszcie do Niej
Miłość słodko zawoła

Życie jak życie
Rzuca pod nogi kłody
Nim się człowiek obejrzy
Stwierdzi że już niemłody

By z życia brać szczęście
Pełnymi garściami
Nieśmiałość zostaw z boku
Idź do przodu śmiało
Z roziskrzonymi oczami.

KF.

[krzycho88]

Indywidualności

Nie masz czasu
Zająć się problemami
Trudno
Gdy myślisz
Wciąż nogami
Wygodnie obarczyć
Kogoś bliskiego
Albo tego
Najwyżej wybranego
Wszystkim To pasuje
Każdy oczekiwania ukazuje
Ma on rozwiązać
Problemy narodowe
A nawet te pojedyncze
Te sercowe
Każdy zasypia
W podświadomości
Myśląc
Że ktoś
To wszystko
Wnet uprości
To nic
Że ręce
Krwią splamione
Może rozgrzeszą
Je błogosławione
Trzeba
Pierwszemu
Złożyć życzenia
Może świat
Przeoczy wykolejenia.
KF.

[krzycho88]

Samotność

Czy żyjesz
Jeszcze
Czy śnisz
O nicości

Odezwij się
Proszę
Daj uśmiech
Radości

Smutek
Człowieka nurtuje
Dlaczego Twe serce
W nieznanym wędruje

Czym mogłem
Cię zrazić
Czym odepchnąć
Od siebie

Czy jesteś
Tu z nami
Czy w szczęściu gdzieś
W niebie

Łza smutku
Spływa po twarzy
Człowiek samotny
Gdy ciągle znów marzy.

KF