Koniec i początek

[Maria]

Wisława Szymborska

Koniec i początek

Po każdej wojnie
ktoś musi posprzątać.
Jaki taki porządek
sam się przecież nie zrobi.

Ktoś musi zepchnąć gruzy
na pobocza dróg,
żeby mogły przejechać
wozy pełne trupów.

Ktoś musi grzęznąć
w szlamie i popiele,
sprężynach kanap,
drzazgach szkła
I krwawych szmatach.

Ktoś musi przywlec belkę
do podparcia ściany,
ktoś oszklić okno
i osadzić drzwi na zawiasach.

Fotogeniczne to nie jest
Wszystkie kamery wyjechały już
na inną wojnę.

Mosty trzeba z powrotem
i dworce na nowo.
W strzępach będą rękawy
od zakasywania.

Ktoś z miotłą w rękach
wspomina jeszcze jak było.
Ktoś słucha
przytakując nieurwaną głową.
Ale już w ich pobliżu
zaczną kręcić się tacy,
których to będzie nudzić.
Ktoś czasem jeszcze
wykopie spod krzaka
przerażone argumenty
i przenosi je na stos odpadków.

Ci co wiedzieli
o co tutaj szło,
muszą ustąpić miejsca tym,
co wiedzą mało.
I mniej niż mało.
I wreszcie tyle co nic.

W trawie, która porosła
przyczyny i skutki,
Musi ktoś sobie leżeć
z kłosem w zębach
i gapić się na chmury.

[Marcelina]

[muslim]

róża ma już czasu coraz mniej -
tęskni do młodości swej,
dziwi się, że z bujnej urody
tylko zapach został jej

kwiaty więdnące
w noce gorące
pachną śmiertelnie pięknie,
aż anioł wzruszenia klęknie -
zachwycające...
niepokojące...

kiedyś może nadejść taki czas,
że zabraknie kogoś z nas
i dlatego zawsze mnie całuj
mocno jak ostatni raz

kwiaty więdnące
w noce gorące
pachną śmiertelnie pięknie,
aż anioł wzruszenia klęknie -
zachwycające...
niepokojące...

[muslim]

Róża

Rosła nieduża, czerwona róża
Jej kolce były miękkie i młode
Zbyt słabe by mogły wyrządzić szkodę
Piękna, dostojna, jej dusza spokojna
Płatki delikatne i zapach nęcący
Szlachetnej krwi wygląd kuszący
Nieskazitelnie czysta, karmiona złotym deszczem
Prawdziwego życia nie poznała jeszcze
Cudna i wspaniała na miłość życia czekała
Aż pewnej bezchmurnej, letniej nocy
Pewien młodzieniec ją ujrzał na oczy
Była subtelna i tak krucha
Że bał się jej dotknąć, więc tylko słuchał
Zamykał wtedy oczy, po innych światach kroczył
Głaskał ją tylko czule zmysłami
A ona go w zamian otaczała czarami
Oboje kroczyli po błękitnym niebie
Upajali się sobą, stworzeni dla siebie
Aż pewnej nocy róża zapragnęła
By jego dłoń jej płatków dotknęła
On tego chciał, lecz bardzo się bał
Chciał do niej dotrzeć, nie mógł się oprzeć
I poczuł ból gdy dotknął jej liści
Chociaż sen jego największy się ziścił
Poczuł jak róża jego krwi się napiła
Swymi kolcami młode serce przebiła
Bez kolców nie ma na Świecie róży
A młody chłopak jest już duży
Boi się patrzeć na młode kwiaty
Aby nie doznać znowu straty.

[Marcelina]

Kwiatki, kwiaty, kwiatuszki i wszelki osty kłujace...


Julian Tuwim
Irysy

Ciemnych irysów dostałem pęk,
Nie wiem od kogo.
Serce me drżący ogarnął lęk
Ciemnych irysów dostałem pęk
I patrzę na nie z dziecinną trwogą:
„Co też te kwiaty mi przynieść mogą?”
- Lęk.

I list dostałem. Słowa: „Bez słów”
Jeno w nim były:
...Jak tchnienie dawnych najdroższych bzów,
Żal mi przyniosły słowa: „Bez słów” ...

Śród wspominania słodkiej bezsiły
Znów mi się oczy twoje przyśniły,
Znów...

[Marcelina]

[muslim]

Ta sama Róża

Czy Róża którą podlewa ktoś inny przestaje być Różą
Czy Jej zapach staje się inny kiedy obcy się nim delektuje
Czy jest inna przed lub po burzy
Czy inaczej innych lub Mnie Swoim cierniem kuje

Ona wciąż jest tą samą Różą Czerwoną
Wciąż zapach niezmienny w sobie posiada
I przed burzą i po burzy jest pod tą samą ochroną
I każdemu z palca krew tak samo opada

[muslim]

Nie pozwól,
abym zapatrzony w Ciebie,
z rozwiniętej róży zmalał znów w pąk.

Nie pozwól mi płakać w samotną noc,
gdy tęskniąc nie mogą objąć Ciebie.
Nie pozwól płynąć łzom z mych oczu,
gdy w lustrzanym odbiciu widzę tylko siebie.

I proszę,
kochaj mnie całą duszą i ciałem.
I chroń mnie przed wiatrem
i przed Tobą...

[krzycho88]

Kocham
Twe oczy
Marzeniem
Zasnute
Dla ich
Uroku
Komputer
Porzucę

Chcę być
Z Tobą
Tej
Letniej nocy
Księżyc
Dziś taki
Piękny
Znów nas
Uroczy

K.F.

[Marcelina]

Julian Tuwim

***

Gdybym był krzakiem świeżych najczerwieńszych róż.
(A umieją one świeże być! Czerwone!)
Ty oczy tylko (tak jak umiesz) zmruż,
A na ten rozkaz spłonę.

I choćby szary, martwy stał się ze mnie proch,
I beznadziejna gruda z mogilnego dołu,
Ty - znowu przyćmij tym zmrużeniem wzrok,
A róże trysną z popiołu.

[Marcelina]

Bolesław Leśmian

Gdybym spotkał ciebie znowu pierwszy raz,
Ale w innym sadzie, w innym lesie -
Może by inaczej zaszumiał nam las
Wydłużony mgłami na bezkresie....

Może innych kwiatów wśród zieleni bruzd
Jęłyby się dłonie dreszczem czynne -
Może by upadły z niedomyślnych ust
Jakieś inne słowa - jakieś inne...

Może by i słońce zniewoliło nas
Do spłynięcia duchem w róż kaskadzie,
Gdybym spotkał ciebie znowu pierwszy raz,
Ale w innym lesie, w innym sadzie

[krzycho88]

Oczekiwanie

Byłaś mym marzeniem
W każdym śnie się jawiłaś
Niestety skusił Cię świat
Z myślami mnie zostawiłaś

Teraz po latach
Wspomnienia zostały
Świat raz jest wielki
Potem znów mały

Drogi nasze daleko
Gdzieś się oddaliły
Usta smak pocałunku
Też już zatraciły

Myśli nadzieją jakąś
Się kierują
Oczy choć słabe
Wciąż Cię wypatrują

K.F.